(Przedruk elektroniczny za zgodą PZA z czasopism "Akwarium" nr
3/92)
Piotr Włodarczyk
Fot. Przemysław Malkowski
Ślimaki te pochodzą z Azji i Ameryki Południowej. Są duże - o średnicy muszli do 10 cm. Posiadają tak skrzela, jak i płuca, co pozwala im przebywać dłuższy czas poza środowiskiem wodnym. Muszlę mają barwy brązowej z jaśniejszymi pasami, podobną
nieco do muszli krajowej żyworódki. Ciało barwy kremowej, niektóre odmiany także stalowoniebieskiej z pomarańczowymi plamkami. Charakterystyczne czułki: jedna para bardzo długich, umiejscowionych tuż za oczami oraz druga para dużo mniejszych, znajdujących się przy otworze gębowym. Otwór ten wyposażony jest w zrogowaciałą tarkę, służącą do zdrapywania glonów. Z lewej strony ciała ślimaki posiadają niewielki wypustek skórny, który w razie potrzeby potrafią przekształcić w długi syfon służący do pobierania powietrza znad powierzchni wody. Ślimaki dobrze czują się w wodzie o temperaturze powyżej 22°C, twardości 8-12°n (w miękkiej wodzie karłowacieją), pH około 7. Zasadniczym ich pokarmem jest pokarm roślinny (glony, sałata), lecz nie gardzą także pokarmem zwierzęcym i mogą wyjadać ikrę. Z tego powodu nie należy ich umieszczać w akwariach tarliskowych.
Są to ślimaki bardzo żarłoczne (z braku pokarmu obgryzają rośliny wyższe), dlatego należy je dokarmiać. Do tego celu najlepiej nadają się suszone rozwielitki, które podajemy zwierzętom, kiedy podpełzną one do powierzchni wody. Ich przysmakiem, jak zauważyłem, są tabletki dla ryb akwariowych.
Ślimaki te są rozdzielnopłciowe. Samca rozpoznać można po jaśniejszej muszli. Nie jest to niestety najpewniejszy sposób rozróżniania płci, dlatego chcąc "Ampularie" rozmnażać najlepiej jest nabyć kilka osobników, wśród których na pewno będzie samiec i samica. Jaja składane są poza środowiskiem wodnym - na szybach lub roślinach. Mają postać gron barwy pomarańczowej lub różowej. Ich rozwój trwa od 2 do 6 tygodni. Jaja powinny mieć zapewnioną wilgotność powietrza wynoszącą 80-90%, w przeciwnym razie wysychają. Niekiedy trzeba młodym pomóc wydostać się z osłonki, delikatnie ją rozrywając. W odpowiednich warunkach młodzież rośnie bardzo szybko, karmiona zaraz po wykluciu sparzoną sałatą, bądź szpinakiem.
Z jednego grona można uzyskać kilkaset młodych ślimaków, a jako że tych gron samica składa kilka, można stać się nagle hodowcą kilku tysięcy ślimaków.
