Cabomba piauhyensis

(Przedruk elektroniczny za zgodą PZA z czasopisma "Akwarium" nr 4/87)

Krzysztof Pająk 
Dariusz Pyrchla

Występowanie: 
od płn Brazylii i Bo­liwii do Salwadoru, wyspy Puerto Rico, Kuba i Trynidad. Naturalnymi biotopami są jeziora, stawy, strumienie a nawet rowy.
Opis gatunku: 
tworzy bardzo ozdobne dłoniastosieczne, nerkowate liście podwodne i nie podzielone, tarczowate (ogonek liściowy przytwierdzony centralnie), kształtu wąsko lancetowatego do szeroko eliptycznego, liście pływające. Pęd dorasta do 3 mm grubości, ma barwę czerwoną aż do brązowej. Liście dorastają do 7,5 cm szerokości i 4 cm długości. W akwarium są nieco mniejsze, do 4 cm szerokości i 3 cm długości. Blaszka liściowa jest widlasto rozdzielona na kilka części (do pięciu) i rozgałęzia się na wiele wierzchołków. W rezultacie blaszka liściowa składa się z ok. 100 do 140 segmentów. Ma zmienną barwę, w zależności od intensywności i charakteru oświetlenia ­od zielonej poprzez brązowo-czerwoną do purpurowej. Krwistoczerwone są szczególnie wierzchołki pędów oraz węzły liściowe.
    Pęd kwiatowy, z liśćmi pływającymi, wyrasta jako pęd boczny. Kwiat znajduje się na szypułce o długości ok. 5 cm, ma 10 mm wysokości. Jego trzy działki kielicha i trzy płatki korony są różowo (rzadziej czerwono-) fioletowe, żółciejące ku podstawie.
    Cechą charakterystyczną, po której można odróżnić C. piauhyensis od innych gatunków tego rodzaju posiadających na­przeciwległe pary liści, jest fakt, iż C. piauhyensis prawie zawsze tworzy trzy liście w jednym węźle.
Uprawa: 
Cabomba piauhyensis bardzo trudno aklimatyzuje się do niekorzystnych warunków akwariowych i najczęściej ginie.
    Objawia się to początkowo żółknięciem pędów lub nadmiernym czerwienieniem, a potem ich gniciem. Prawidłowy wzrost roślin jest możliwy w miękkiej wodzie, z dodatkiem nawozów żelazowych. W naszych doświadczeniach trzymaliśmy rośli­ny również w wodzie o twardości 18,4°n, lecz wymagało to stałego dozowania CO₂. C. piauhyensis wymaga silnego oświetlenia: co najmniej 1 W na 1 I wody. W takich warunkach roślina wypuszcza nowe pędy, dzięki którym możliwy jest dalszy wzrost, mimo utraty pierwotnego wierzchołka, co jest najczęstszą reakcją na przesadzanie. Dlatego też nie należy zbyt często zakłócać wzrostu tych roślin.
    Jeżeli pozwoli się C. piauhyensis osiągnąć lustro wody, wówczas wzmocnione bliskością źródła światła pędy samorzutnie rozgałęziają się, dając nowe rośliny. Można wtedy boczne pędy oddzielić i posadzić jako sadzonki. Nie niepokojona przez akwarystę i ryby, w dobrych warunkach, C. piauhyensis wytwarza liczne pędy boczne. Najczęściej jednak daje się utrzymać pierwszy, najmocniejszy pęd. Młode pędy tworzą bardzo ozdobne kępy, silnie kontrastujące z otaczającymi je grupami roślin. Z tego względu szczególnie nadaje się do akwarium typu holenderskiego. Trzeba jednak zaznaczyć, że jest to roślina tylko dla wytrwałych i doświadczonych akwarystów - miłośników roślin wodnych.

Recenzował: dr Ryszard Kamiński

"Akwarium" 4/87

strona główna