|
|
Naskalnik kędzierzawy Julidochromis ornatus (Boulenger, 1898)
(Przedruk elektroniczny za zgodą PZA z czasopisma "Akwarium" nr.
1/88)
Krzysztof Gosławski
Ostatnio coraz większą popularnością wśród
akwarystów cieszą się ryby z jezior Malawi i Tanganika. Są to wielkie jeziora Afryki,
które zamieszkuje szereg pięknych pielęgnic. Chciałbym zaproponować wszystkim tym,
którzy nie dysponują zbyt dużymi zbiornikami, hodowlę naskalnika kędzierzawego. Jest
to pięknie ubarwiona ryba, zamieszkująca skaliste podłoże jeziora Tanganika. Jest
nieduża, w akwarium dorasta do około 8 cm, kształt ciała ma wydłużony. Ubarwieniem
naskalnik kędzierzawy przypomina trochę młode osobniki Melanochromis auratus,
czyli pyszczaka złocistego, zamieszkującego jezioro Malawi. Podstawową barwą jest
kolor żółty. Wzdłuż ciała przebiegają trzy czarne pasy, z których dolny biegnie od
wargi górnej prawie do nasady płetwy ogonowej, zaś górny przebiega u podstawy płetwy
grzbietowej. Ponadto u nasady płetwy ogonowej występuje czarna plama. Płetwy
grzbietowa, odbytowa i ogonowa są czarno obrzeżone Samice są większe od samców, przy
czym odróżnienie płci u młodych osobników jest niemożliwe
Jeżeli chcemy zająć się hodowla tych ryb, należy
zakupić minimum 5-6 sztuk młodych naskalników, które wpuszczamy do zbiornika o
pojemności co najmniej 40 - 60 litrów, wyposażonego w wiele kryjówek. Na kryjówki
najlepiej nadają się płaskie kamienie wapienne, które układamy jedne na drugich, co
pozwoli nam na stworzenie wielu szczelin. Wśród nich będą mogły ukryć się słabsze
ryby. Trzeba tu zaznaczyć, że naskalniki pomimo swej urody, są rybami bardzo
agresywnymi i w przypadku braku w akwarium kryjówek, przy życiu mógłby pozostać tylko
jeden, najsilniejszy osobnik.
Naskalniki nie zjadają roślin, tak, że sadzimy je dość
gęsto. Woda w akwarium powinna być twarda (ok. 16°n), o odczynie alkalicznym pH ok. 8,
temperatura zas powinna kształtować się na poziomie 22 - 25°C. Jeżeli wśród
wpuszczonych ryb znajdzie się para, będzie ona zgodnie przepędzać pozostałe ryby,
które należy wyłowić. W akwarium należy pozostawić tylko dobraną parę.
Tarło odbywa się w temperaturze ok. 28°C. Ikra, koloru
ciemnozielonego, składana jest na stropie groty. Po 2-3 dniach następuje wylęg, lecz
jeszcze przez ok. 7 dni młode rybki przyczepione są do stropu groty. Po tym okresie
zaczynają pływać i wówczas też należy karmić je larwami solowców, oczlików,
drobnymi rozwielitkami bądź pokarmem "Mikrowit". Młodych nie trzeba
odławiać, gdyż rodzice ich nie zjadają.
Ciekawy jest sposób pływania młodych naskalników.
Pływając, dotykają brzuszkami stropu groty. Zdarza się to czasami i dorosłym rybom,
które pływają brzuchem do góry, bądź też stają pionowo przy bocznej szybie
akwarium.
Przy intensywnym karmieniu dorosła para po około 2-3
tygodniach przystępuje od następnego tarła. Nie należy się i wówczas obawiać, iż
narybek zostanie zjedzony, dlatego też razem z rodzicami mogą przebywać młode z kilku
wylęgów. Wskazane jest tylko co pewien czas odławianie największych egzemplarzy,
które są przepędzane przez rodziców.
Jeżeli chodzi o ilość złożonej ikry, to początkowo
jest tylko kilka ziaren. Przy kolejnych tarłach ilość jej wzrasta.
Co do pokarmu naskalniki nie są rybami wybrednymi. Jedzą
wszelki pokarm żywy, który można urozmaicać, podając kaszę manną, pokrojone
dżdżownice, mrożoną wołowinę oraz pokarmy firmy "Tropical". Urozmaicone
karmienie oraz wymiana ok. 1/4 wody raz w tygodniu, powodują szybszy wzrost młodych ryb.
Naskalniki, wielkości 4-5 cm dobierają się już w pary,
natomiast 8-miesięczne ryby zdolne są już do tarła.
Może niektórych akwarystów zniechęca fakt, że
naskalniki są rybami agresywnymi, lecz ich piękne ubarwienie, charakterystyczny kształt
ciała, sposób pływania oraz łatwość w rozmnażaniu powodują, że ryby te
zasługują na zajmowanie się nimi.
Recenzował: dr Alfred Borkowski
"Akwarium" 1/88
|
|
