|
Słodkowodna krewetka Macrobrachium lanchesteri
(Przedruk elektroniczny za zgodą PZA z czasopisma "Akwarium" nr.
2/89)
Słodkowodna krewetka Macrobrachium lanchesteri - hodowla i
rozmnażanie
Artur Nejmark, Leon Nejmark
Systematyka: Typ: Stawonogi. Podtyp: Skrzelodyszne. Gromada: Skorupiaki. Podgromada:
Rakowce. Rząd: Dziesięcionogi. Podrząd: Raki. Grupa: Raki pływające. Rodzina:
Palaemonidae. Rodzaj: Macrobrachium. Gatunek: Macrobrachium lanchesteri
Krewetki te są nowością w naszych akwariach i jednym z najciekawszych organizmów,
jakie ostatnio do nas trafiły. Są one przejrzyste, przez chitynowy pancerzyk widoczne
są narządy wewnętrzne. Osiągają wielkość do 5 em. Nie mają specyficznych wymagań
środowiskowych. Trzymane w średnio twardej wodzie o pH zbliżonym do obojętnego i
temperaturze od 23-27°C czują się doskonale. Łatwo się adaptują do nowych warunków.
Nie uszkadzają roślin. W dużym zbiorniku (600 I), w którym przebywają u nas rośnie
kilkadziesiąt gatunków roślin. Nigdy nie zauważyliśmy, by jakakolwiek z nich została
uszkodzona przez krewetki. Przebywają nie tylko na dnie akwarium, lecz także na różnej
wysokości wśród roślin. W poszukiwaniu pokarmu podpływają także do powierzchni
wody. Przy odpoczynku chętnie przyjmują pozycję głową ku dołowi. Żerują w ciągu
dnia, nie unikając miejsc mocno oświetlonych. Czas dzielą pomiędzy okresy żerowania i
odpoczynku. Głodne przeszukują odnóżami dno, nie tylko na powierzchni, lecz także do
kilku milimetrów w głąb. Chętnie zjadają krojone ślimaki, mięso ryb, pokarmy żywe
i suszone, a także narybek, na przykład pawich oczek. Obecność pokarmu wyczuwają
natychmiast i zjawiają się w miejscu karmienia. Po schwytaniu kęsa pokarmu znikają z
nim wśród roślin. Po spożyciu dokładnie czyszczą odnóża i całe ciało.
Obserwowaliśmy u jednego z hodowców krewetkę, która w walce o pokarm poradziła sobie
z kirysami, młodymi bocjami i grubowargami. Ogólnie można powiedzieć, że radzą sobie
dobrze nawet ze średniej wielkości rybami, używając do ich odstraszania czułki, a w
razie konieczności pierwszej pary odnóży tułowiowych, zaopatrzonych w niewielkie
kleszcze.
Dobrze pływają, używając jako narządów ruchu odnóży odwłoka. Dojrzałość
płciową osiągają w wieku około trzech miesięcy. Ich wzrost nie jest ciągły, lecz
skokowy. Przyczyną tego jest sztywny pancerz chitynowy, okrywający ciało. Okresowe
zrzucanie pancerza, zwane wylinką; pozwala na powiększanie objętości ciała (wzrost),
po czym w ciągu kilku godzin nowy pancerz, okrywający ciało twardnieje i do następnej
wylinki wielkość osobnika nie ulega zmianie. Krewetki w czasie linienia, gdy nowy
pancerz jeszcze nie stwardniał, są szczególnie narażone na zjedzenie przez inne
osobniki swego gatunku i przez ryby. Dlatego też w akwarium powinny znajdować się
miejsca, pozwalające na ukrycie się w okresie linienia.
Rozróżnienie płci krewetek nie jest trudne. Dorosłe samce mają kleszcze pierwszej
pary odnóży tułowiowych większe od kleszczy samic. Przy spotkaniu samców dochodzi
niekiedy do walki, która może się nawet skończyć utratą któregoś z odnóży.
Strata odnóża
nie jest jednak nieodwracalna. W czasie najbliższego linienia, lub po kilku linieniach,
odnóże odrasta.
Samice krewetek noszą jaja przyklejone do odnóży odwłoka przez cały okres rozwoju,
aż do wylęgu larw, zwanych "zoea". Larwa ma wielkość ok. 2 mm i unosi się w
wodzie. Rosnąc, przekształca się w następne stadium larwalne, zwane "mysis".
W tym stadium linieje i przekształca się w młodego, w pełni ukształtowanego
skorupiaka.
Larwy krewetek chętnie zjadają drobne zwierzęta planktonowe. Można je karmić na
przykład larwami solowca.
Przy hodowli należy oddzielać samice przed wylęgiem larw, przenosząc je do osobnego
zbiornika, aby zabezpieczyć larwy przed zjedzeniem przez ryby. Niekiedy po wylęgu
dochodzi do kanibalizmu.
Z wyliczeń wynika, że od jednej samicy można uzyskać rocznie ok. 60 młodych. (1).
Ze względu na to, że między samcami krewetek przy dużym zagęszczeniu populacji
dochodzi do walk, a także dlatego, że w czasie linienia krewetki muszą mieć miejsce do
ukrycia się, celowe jest trzymanie nie więcej niż 20 sztuk w 100 I. akwarium, dobrze
obsadzonym roślinami, z licznymi kyjówkami. Proporcja samców do samic powinna wynosić
1:5.
Należy podkreślić, że krewetki te są interesującym uzupełnieniem każdego ozdobnego
akwarium. Ich zachowanie można obserwować godzinami. Nie niszczą one wystroju akwarium,
ani nie uszkadzają roślin. Hodowla krewetek nie jest kłopotliwa, daje wiele satysfakcji
i mogą się tym zajmować nawet początkujący akwaryści.
Piśmiennictwo: 1. C. i E. Rochard- Contribution a la maintenance et la reproduction de la
crevette d'eau douce Macrobrachium lanchesteri - Aquarama, 79,1984, s. 21.
Recenzował: dr Henryk Jakubowski
"Akwarium" 2/89
|
