to garbniki działają na glony, dlatego tez poleca sie wyciagi z torfu, szyszki z olchy, liscie itp.
wykaz zawartości garbników w kilku gatunkach roślin:
liście brzozy 8-9%
liście olchy 11-13%
liście kasztanowca 9-10%
kora brzozy 5-8%
kora świerkowa 8-10%
kora dębu 10-15%
drewno kasztanowca 7-18%
herbata 17-20%
Na zakończenie można przytoczyć praktyczne doświadczenie, jakie zostało zastosowane w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu, gdzie w celu zwalczenia glonów w akwariach wprowadzono preparat wyprodukowany w Instytucie Torfowym w Elblągu. Użyty do tego celu proszek rozsypywano na powierzchni wody w ilości 1,25 g na 1 litr wody. Przy opadaniu proszku woda w ciągu 1/2 godziny nabiera barwy mocnej herbaty. Już po 30 godzinach sinice (Cyanophytae) odpadają od liści roślin. Po 10 dniach rośliny i szyby są zupełnie oczyszczone z glonów. Pomimo takiego radykalnego toksycznego działania kwasu humusowego rośliny wyższe nie wykazują żadnego zahamowania wzrostu, raczej widać było działanie stymulujące. Wskazane jest, aby po dalszych 5 dniach z dna akwarium usunąć osad preparatu humusowego, ponieważ działając przez dłuższy czas doprowadzi do zatrucia roślin.
Z praktycznych względów wskazane jest, aby w akwarium utrzymywać stałą koncentrację kwasu humusowego (0,02-0,1 promila) co uniemożliwi rozwijanie się glonów pomimo dużego oświetlenia. Stosowanie koncentracji powyżej 0,2 promila jest toksyczne dla wszystkich roślin. Jak wiadomo, rośliny wodne wymagają wody raczej o odczynie lekko kwaśnym (pH 6,6-6,9) chociaż są też gatunki, które przedkładają wodę o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Wydawałoby się, że stosowanie preparatu humusowego spowoduje wzrost kwasowości wody. Tymczasem preparat ten działa bardzo stabilizująco i utrzymuje odczyn w ściśle określonym zakresie - pH 6,7-6,9 - pomimo, że co pewien czas dolewamy świeżej wody o odczynie pH 7,1-7,3.
Rady praktyczne. Jak wiadomo, świeża woda wodociągowa, którą będziemy napełniali akwarium, po uprzednim "odstaniu" przez 24 godziny, w celu usunięcia szkodliwego chloru - nie zawiera związków humusowych. Z tych względów proponuje się urządzenie i zastosowanie - szczególnie dla określonych gatunków ryb - filtru torfowego.
Budowa takiego filtru niczym nie odbiega od zewnętrznego filtru żwirowo-perlonowego (wata) z tą tylko różnicą, że po wacie i żwirze układamy na dnie warstwę torfu.
Do naszych celów nadaje się tzw. torf ogrodowy, nie nawożony, który jednak przed użyciem musimy dwu- lub trzy- krotnie przepłukać gorąca wodą, a to w celu usunięcia nadmiernych ilości substancji organicznych (białko).
Ogólną zasadą takiego filtru jest, by zachowany został odpowiedni stosunek torfu do objętości wody w akwarium. Dlatego przyjmuje się, że jeden litr suchego torfu powinien przypadać na 100 litrów wody.
zaczerpniete z http://www.akwarium.net.pl/adv/zwiazki_humusowe.htm