NAZWA |
Półdziobek karłowaty Dermogenys pusillus |
| Terytorium występowania | Żyje w słodkowodnych i słonawych zbiornikach półwyspu Indyjskiego, Malajskiego oraz wysp Indonezji. |
| Cechy charakterystyczne wyglądu | Ubarwienie złocistooliwkowe z metalicznym połyskiem. Osiągają 7 cm długości; samiec jest nieco mniejszy i ma pierwsze promienie płetwy odbytowej przekształcone w narząd kopulacyjny (gonopodium). Ryby te są bardzo delikatne, przy przenoszeniu siatką lub w transporcie łamią sobie szczękę (nie odrasta), co utrudnia im pobieranie pokarmu. |
| Usposobienie | Ryby te żyją gromadnie tuż pod powierzchnią wody, zwykle między pływającymi roślinami. |
| Wymagania | Półdziobek karłowaty wymaga dość dużego, dobrze zarośniętego i szczelnie przykrytego zbiornika. Woda powinna być lekko słonawa - należy dodać 15-20 g soli kuchennej na 10 dm3 wody, o temperaturze 25-30 'C; w niższej stają się mało ruchliwe i osowiałe. Twardość wody i odczyn mie mają dużego znaczenia. |
| Pokarm | Pokarm żywy: rozwielitki, larwy komarów, owady, a nawet małe lub młode ryby, oraz suchy pływający na powierzchni. |
| Rozmnażanie | Są żyworodne. Zapłodnienie następuje w tym samym akwarium, w którym je trzymamy. Ciąża trwa 28-30 dni; przed samym porodem samicę należy umieścić w kotniku z niskim poziomem wody i gęstą roślinnością. Jedna samica rodzi około 30 szt. młodych; są one dość duże (około 1 cm długości) i nie mają wydłużonej szczęki - wyrasta ona dopiero po paru tygodniach. Przed wydłużeniem sią szczęki pokarmem dla młodych jest tylko żywy plankton oraz rośliny (zwłaszcza glony). Dopiero po utworzeniu się charakterystycznej dolnej szczęki można im podawać owady. Dobrze karmione osiągają dojrzałość po 8-10 tygodniach. Na zdrowotność mlodych ma ogromny wpływ karmienie samic różnorodnym pokarmem. Dość częste przypadki martwych urodzeń są najprawdopodobniej skutkiem niewłaściwego odżywiania. |
| Polecane dla: | Zaawansowanego. |
Zdjęcie |
|
|
