Rurecznik mułowy

Aktualna wersja na dzień 23:46, 11 wrz 2011

Rurecznik mułowy
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	pierścienice
Gromada	siodełkowce
Podgromada	skąposzczety
Rodzina	rurecznikowate
Rodzaj	Tubifex
Gatunek	rurecznik mułowy
Nazwa systematyczna
Tubifex tubifex
(Mueller, 1774)

Rurecznik mułowy, rurecznik pospolity (Tubifex tubifex) – gatunek skąposzczeta z rodzaju rureczniki.

[edytuj] Występowanie

Pierścienice te są dość powszechne, można je spotkać w różnych miejscach, w mulistym dnie w wodach słodkowodnych, w jeziorach, rzekach, również w stawach czy rowach. Są wytrzymałe na różnorodne zanieczyszczenia w środowisku, na złe lub ubogie warunki tlenowe. Jest odporny na niską zawartość tlenu oraz znaczne zmiany składu chemicznego wody dzięki czemu wytrzymuje nawet silne zanieczyszczenia. Występuje również nawet w mocno zanieczyszczonych wodach IV-V klasy.

Rurecznik stanowi ważny składnik fauny dennej. Żyje w mule tworząc kolonie zbite w gęstą masę. Posiada dużą odporność na brak tlenu w wodzie. Pojedynczy osobnik zanurzony przednią częścią ciała w mule tkwi w podłożu, w rurce zbudowanej z mułu i śluzu, z której to wystawia część swojego ciała. Na zewnątrz wystaje tylko jego tylna część. Wykonuje kołyszące ruchy wahadłowe, co zapewnia dopływ zasobniejszej w tlen wody.

Rurecznik jest pożytecznym elementem równowagi biologicznej, pełni podobną rolę, co np. dżdżownica w glebie. Odżywia się materiałami osadowymi wraz z zawartymi w nich martwymi cząstkami organicznymi, glonami pobieranych z mułu dennego.

[edytuj] Wygląd

Osiąga długość od 1 do 8 cm. Ciało pokrojem podobne do dżdżownicy, wykazuje wyraźną segmentację. Oddycha całą powierzchnią ciała a w warunkach niedotlenienia hemoglobina rozpuszczona w osoczu ułatwia mu oddychanie. Ta hemoglobina powoduje, że rurecznik posiada barwę czerwoną bądź rdzawą czy też brązową.

Przy masowym występowaniu rurecznik potrafi zabarwić dno na kolor czarwono-rdzawy, a występowanie go w większej gromadzie powoduje, że całość kolonii wykonuje falowe ruchy sprawiając wrażenie ruszającego się dna.

[edytuj] Rozmnażanie

Cykl życiowy rurecznika zależny jest od warunków termicznych. Rozmnaża się masowo, tylko raz i ginie. Jaja składa w kokonach najczęściej w lecie (czerwiec-sierpień). Rozmnażanie jest możliwe u niego również wiosną i jesienią, zależne jest tylko od warunków termicznych wówczas panujących. Kokony wraz z jajami umieszcza głęboko w mule dennym, nawet do 15-20 cm w głąb mułu (osadu).

Przeżywalność młodych osobników jest mała. Najczęściej giną z powodu zbyt głębokiego umijscowienia kokonów i długiej drogi do przebycia na powierzchnię mułu. Zbyt płytkie osadzenie kokonu stwarza okazję do ataków drapieżnych larw znajdujących się w tej strefie (ochotka, wodzień).

[edytuj] Rurecznik jako pokarm

Stanowi pokarm wielu bezkręgowców wodnych i ryb. Jest wykorzystywany w akwarystyce jako wysokokaloryczny pokarm dla ryb akwariowych. Nie można jednak podawać go bez zachowania odpowiednich zabiegów higienicznych i bez odkażania.

Rureczniki można też zamrażać co zabija w pewnym sensie bakterie, nie unikniemy jednak wyeliminowania wszystkich związków chorobotwórczych i toksycznych (trujących). Ze względu na możliwość kumulowania toksyn w ich ciele mogą stanowić przyczynę zatruć u ryb.

Żywienie tym pokarmem musi odbywać się pod szczególną kontrolą, należy mieć pewność co do jakości miejsca, skąd jest pobierany. Rurecznika można spotkać w handlu także pod postacią pokarmu w tabletkach. Za pomocą liofilizacji pokarm ten jest spreparowany, zawiera do 60% białka, ważnego składnika pokarmowego.

[edytuj] Niebezpieczny czy praktyczny

W przypadku karmienia ryb rurecznikiem istnieje realne niebezpieczeństwo zawleczenia różnych chorób poprzez kontakt ze skażonym środowiskiem, w którym to najczęściej przebywa rurecznik. Aby temu zapobiec należy bezwzględnie go odkażać wkładając go po uprzednim wypłukaniu do roztworu odkażającego (np. trypaflawina)

[edytuj] Uwagi

• Jest bardzo ważnym składnikiem pokarmu ryb, również akwariowych, lecz jest również nosicielem wielu groźnych chorób. Karmienie tylko samym rurecznikiem może doprowadzić do różnych chorób układu pokarmowego ryb.
• Rurecznik jest jednym z najlepszych nośników lekarstw i witamin w przypadku chorób ryb. Po wymoczeniu go w roztworach witamin czy leków możemy po 1-2 godz. podawać go w małych proporcjach chorym rybom. Wcześniej nie zapominać należy o przeczyszczeniu rurecznika wraz z jego odkażeniem.

[edytuj] Bibliografia

• H. Jakubowski, J. Ring - Ryby w akwarium (ISBN 83-02-03493-2)
• Hans Frey - Moje akwarium (ISBN 83-217-2667-4)
• Hans Frey - Akwarium słodkowodne (ISBN 83-217-2777-80
• Maria Prost - Choroby ryb (ISBN 83-09-01335-3)

[edytuj] Źródło

Wikipedia (kopia mojego wpisu do artykułu)